Minnugur stóll

Karl Eskil á Akureyri var með frétt áðan, held hann hafi verið að tala um vefstóla. Sagði einn þeirra muna tímana tvenna. Merkilegur stóll það.

Aftansöngur jóla

Hvers vegna ekki að selja aftansöng jóla. Bjargaði kannski bágum fjárhag sjálftökustjóranna við Efstaleiti?


Rétt skal vera rétt

 Mér þykir miður að þurfa að leiðrétta rangindi sem birtust á Vísi í gær. Þar segir um ráðningu Reynis Traustasonar sem ritstjóra DV: Sigurjón sjálfur kannaðist ekkert við málið þegar Vísir ræddi við hann. „Þú hefur þá meiri upplýsingar um málið en ég," sagði Sigurjón forviða þegar blaðamaður Vísis spurði hann um mannabreytingarnar. Ég var spurður hvort ég væri að hætta, og sagði svo ekki vera. Blaðamaðurinn sagðist hafa heyrt það sagt og þá sagði ég að hann hefði aðrar eða meiri upplýsingar en ég, man ekki hvort orðalagið ég notaði. Þegar hann hélt áfram að spyrja mig benti ég honum á að tala við útgefenda DV, þar sem ég vissi ekki til að ég væri á förum. Þannig var þetta en ekki með þeim hætti sem birtist á Vísi. Ég var ekki að svara til um hvort Reynir væri að koma, heldur spurningu um hvort ég væri að hætta, einsog blaðamaðurinn hafði heyrt og virtist viss um.

Allt í þessu fína?

Merkilegt að hlusta á Guðna Ágústsson og aðra framsóknarmenn skýra hrakfarirnar í kosningunum á þá leið að þar beri aðrir ábyrgð. Einkum og sér í lagi við á DV. Ekki er líklegt að Framsóknarflokkurinn taki stökk til betri heilsu með því hugarfari sem virðist vera yfir öllu starfi hans og hugsunum.
Það var tímabært að fjölmiðill tæki saman helstu verk ríkisstjórnar að loknu kjörtímabili. Stjórnmálamenn, og Guðni líka, verða að þola að ekki hagi allir fjölmiðlar sér eins.
Má vera að umfjöllun DV um kosningaloforð Framsóknarflokksins um nítíu prósenta húsnæðislánin hafi fellt Framsókn, eða umfjöllun DV um aðild að innrásinni í Írak, eða umfjöllun DV um fjölmiðlalögin eða um eftirlaunalögin, var það kannski umfjöllun DV um hvernig séð er fyrir þeim stjórnmálamönnum sem hætta á þingi eða var það umfjöllunin um þjóðlendurnar?
Má vera að óskaheimur Guðna og stjórnmálamanna sé sá að hér verði einungis fjölmiðlar sem gefi stjórnmálamönnum orðið og það án þess að því fylgi gagnrýni á það sem sagt er, og eins það sem gert er?
Þá er víst að sá heimur er í besta falli einungis til í hugum þeirra sem hræðast eigin verk.
Framsóknarmenn mega ekki gleyma átökum innan þingflokksins, hörðum kosningum í helstu embætti flokksins, endalausum bitlingaúthlutunum til flokksmanna, eftirgjöf gagnvart Sjálfstæðisflokki og þar ber hæst undirlægjuháttur Halldórs Ásgrímssonar gagnvart Davíð Oddsson þegar Halldór samþykkti að aðild að innrásinni í Írak. Það sem hér hefur verið talið er meðal þess sem lék Framsóknarflokkinn eins illa og raun er á. Það er afneitun að líta ekki í eigin barm.
Í Framsóknarflokknum er margt mætra manna og kvenna og sá sem þetta skrifar þekkir nokkra félaga í Framsóknarflokknum og veit að þar fer gott fólk.


Leiðarvísir fyrir frambjóðendur

Margrét Ómarsdóttir, talsmaður Barnageðs, félags foreldra geðfatlaðra, er móðir drengs sem um árabil hefur þjáðst af geðröskun. Hún segist fyrir löngu búin að gefast upp á kerfinu. „Til fjölda ára hefur fjölskylda mín verið í gíslingu kerfisins og við höfum staðið í áralangri baráttu við kerfið. Sem betur fer er sonur minn að ná þeim aldri að við erum að losna út úr því. Nýverið höfum við fundið aðra leið til að fá hjálp. Við vorum bara svo heppin að fá undanþágu annars staðar þar sem viðkomandi aðila fannst ástandið einfaldlega óforsvaranlegt,“ segir Margrét í samtali við DV. „Það er bara ekki boðið upp á neinar lausnir. Ótrúlegt er að horfa upp á heilbrigðisráðherra lýsa því yfir að allir þeir sem þurfi á hjálp að halda fái hana. Skilaboðin til foreldranna eru líklega þau að hringja þá bara beint í Siv og láta hana standa við orð sín með aðstoðina.“
Þessi orð Margrétar eiga erindi til allra, ekki síst frambjóðenda til Alþingis. Það er ekki með nokkrum hætti að sættast við að þeim sem hafa sóst eftir völdum og fengið, láti ástand einsog Margrét Ómarsdóttir lýsir, viðgangast. Þeir sem hafa kost á að hafna Siv Friðleifsóttur í komandi kosningum munu væntanlega gera það. Framganga hennar er óásættanleg og ekki er nokkur leið að kalla hana til frekari starfa fyrir fólkið í landinu, allavega ekki veika fólkið.
„Margföldunaráhrifin af biðlistum geðdeildarinnar eru gífurleg. Öll fjölskyldan er undirlögð og það fer hreinlega allt til fjandans,“ segir Sveinn Magnússon hjá Geðhjálp. „Einstaklingur, sem var hættulegur sér og öðrum, var lokaður af inni á salerni deildarinnar þar sem hættuleg efni var að finna. Erum við að bíða eftir því að fleiri svona dæmi komi upp eða ætlum við að leysa þennan vanda?
Við skulum ekkert bíða. Kjósendum ber að leita svara hjá frambjóðendum. Vandann verður að leysa. „Móðir, sem ég þekki, hefur lengi þurft að glíma við bæði geðsjúkdóm og krabbamein hjá barni sínu. Um skeið var útlit fyrir rénun beggja sjúkdómanna en krabbameinið tók sig upp aftur. Þó svo að það sé ljótt að hugsa þannig þá var hún nánast fegin því vegna þess að þá gat hún fengið aðstoð,“ segir Margrét.
Heilbrigðisráðherrann, Siv Friðleifsdóttir, er upptekin af innanflokksátökum þar sem verið er að koma vildarfélögum í Framsókn á bestu básana þar sem óvíst er um áframhaldandi völd flokksins. Á meðan dregur ekki úr vanda þess fólks sem hér hefur verið bent á. Frambjóðendur sem meina eitthvað með brölti sínu verða að lesa DV. Þar birtast sannar sögur af fólki sem eru þolendur aðgerðarleysis stjórnmálamanna.

Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband