Bloggfærslur mánaðarins, október 2006
20. október 2006
Merkilegt að hugsa til baka og rifja upp kjörtímabilið 1987 til 1991. Þá myndaði Þorsteinn Pálsson ríkisstjórn með Framsóknarflokki og Alþýðuflokki. Formenn þeirra flokka, Steingrímur Hermannsson og Jón Baldvin Hannibalsson, voru augljóslega aldrei sælir í samstarfinu. Steingrímur vakti til að mynda þjóðarathygli þegar hann, þá starfandi utanríkisráðherra, boðaði til almenns stjórnmálafundar þar sem hann sagði ástand efnahagsmála vera í uppnámi, sagði Róm brenna. Enda fór svo að þeir félagar Steingrímur og Jón Baldvin sprengdu ríkisstjórnina, fóru á bakvið forsætisráðherrann og mynduðu nýja ríkisstjórn.Til að það tækist fengu þeir Alþýðubandalagið, undir forystu Ólafs Ragnars Grímssonar, og Borgaraflokkinn í lið með sér. Svavar Gestsson varð ráðherra í nýrri ríkisstjórn Steingríms Hermannssonar. Fáir þingmenn hafa verið harðari og mælskari í átökum við andstæðinga sína en Svavar. Hann var andstæðingum sínum erfiður. Nú hefur verið upplýst að Streingrímur og Jón Baldvin sprengdu ekki aðeins ríkisstjórn Þorsteins Pálssonar, heldur gerðu þeir gott betur. Þeir fyrirskipuðu rannsóknir á meintum tengslum Svavars, sem þá var orðinn samráðherra þeirra í nýju ríkisstjórninni, við austurþýsku leyniþjónustuna, Stasi, sem var hrikaleg og vond. Þeir félagarnir fengu engar upplýsingar um landráð eða aðrir sakir Svavars. Ekkert hefur komið fram sem bendir til að Svavar hafi á nokkurn hátt unnið fyrir erlend ríki. Ekki frekar en í öðrum málum fyrri tíma. Allar þær símahleranir og persónunjósnir sem sannarlega voru stundaðar hér eiga það sammerkt að hafa engu skilað, enga sekt sannað og aðeins verið byggðar á ótta ráðandi afla hverju sinni. Rannsóknir að beiðni Steingríms og Jón Baldvins eru svo nærri okkur í tíma að réttast er að byrja á að leiða fram allan sannleika um þær. Er það svo að ráðherrar geti fengið embættismönnum það verk að fara um heiminn og tína saman gögn fyrri ára í von um að þau komi pólitískum andstæðingum illa? Þarf ekki sérstakar heimildir til þannig skítverka, eða geta einstaka ráðherrar fyrirskipað slíkt og látið ríkið borga kostnaðinn án þess að það komi fram í reikningsbókum eða öðrum skrám? Gerist þetta jafnvel enn?Jón Baldvin uppástendur að sími hans hafi verið hleraður meðan hann var utanríkisráðherra. Við verðum að trúa manninum og ganga út frá því sem vísu að hann sé þess fullviss að svo hafi verið. Opinber rannsókn mun væntanlega leiða fram sannleikann í því máli. Við bíðum spennt. Hvers vegna Jón Baldvin gerði ekkert með þessa vitneskju á sínum tíma er annað mál og sérstakt. Þá vissi hann af rannsókinni sem hann fyrirskipaði um meint tengsl Íslendinga, og sérstaklega Svavars Gestssonar, við leyniþjónustu Austur-Þýsklands. Getur verið að það hafi dregið úr vilja Jóns Baldvins á að láta rannsaka hugsanlegar símahleranir fáum árum síðar? Kann að vera, en auðvitað verður þetta allt rannsakað og niðurstöðurnar munu ýmist hreinsa gerendur af ásökunum eða sanna sektir.19. október 2006 Gylfi Arnbjörnsson, framkvæmdastjóri Alþýðusambandsins, hefur dregið framboð sitt í prófkjöri Samfylkingarinnar til baka. Þessari ákvörðun Gylfa ber að fagna. Hann hefur veigameira hlutverki að gegna sem framkvæmdastjóri Alþýðusambandsins en sem einn af sextíu og þremur þingmönnum þjóðarinnar. Hjá Alþýðusambandinu hafa verk skipast þannig að Gylfi hefur verið helsti talsmaður þess og eflaust þýðingarmesti starfsmaðurinn.Sennilega hefur aldrei verið meiri þörf en nú á því að Alþýðusambandið verði hafið yfir alla flokkadrætti. Alþýðusambandið hefur tekið algjöra forystu í verðlagseftirliti og framlag þess er stórkostlegt. Vegna væntanlegra leiðréttinga á matarverði er þörfin fyrir verðlagsvakt brýnni nú en nokkru sinni. Þess vegna skiptir allan almenning svo miklu að Alþýðusambandið standi sig í þeirri vinnu sem framundan er og gefi ekki á sér höggstað. Hér á þessum stað var vikið að þessu fyrir fáum dögum. Þá stóð eftirfarandi. „Alþýðusambandið hefur staðið sig vel á verðlagsvaktinni síðustu ár. Sá hængur er á að framkvæmdastjóri sambandsins og helsti talsmaður þess er sjálfur í framboði og hann getur ekki gegnt báðum hlutverkum samtímis og fyrir það geldur Alþýðusambandið næstu vikur og næstu mánuði nái framkvæmdastjórinn árangri í prófkjöri. Ekkert hefur komið fram sem bendir til að Alþýðusambandið hyggist bregðast við skertum trúverðugleika. Þetta er alvont þar sem Alþýðusambandið er nauðsynlegur þátttakandi í eftirliti komandi vikna og mánaða.”Nú hefur Gylfi Arnbjörnsson stigið til baka og vonandi tekst honum að leiða sinn hóp áfram í krefjandi verkefnum næstu mánaða. Svo miklu skiptir að eftirgjöf ríkisvaldsins skili sér til þeirra sem eiga að njóta ávinningsins, en hverfi ekki til framleiðenda og seljenda. Takist Alþýðusambandinu og öðrum sem málið varðar að gæta þess að ávinningurinn skili sér alla leið verður hagur fjölskyldnanna í landinu svo miklu betri. Verðtryggð lán verða hagstæðari á sama tíma og nauðsynlegustu vörur hvers heimilis, það er maturinn, verða á öðru og betra verði.Það skiptir svo miklu máli að allir leggist á eitt, líka að Gylfi Arnbjörnsson geri það af fullu afli. Það munar um minna. Það eru nægir til að berjast um fá þingsæti, og völd og áhrif einstakra þingmanna eru ekki mikil. Þingræðið hefur stórskaðast og framkvæmdavaldið hefur eflst að sama skapi. Meðan svo er skiptir miklu að þeir Íslendingar utan þings, sem geta haft áhrif á þróun samfélagsins með störfum sínum og áhrifum, standi í ístaðinu og veiti aðhald, ekki bara ríkisstjórninni, heldur einnig atvinnulífinu. Það eru meiri og krefjandi störf sem bíða utan þings en innan.
18. október 2006
Landbúnaðarráðherra hefur kveðið upp dóm, sem verður ekki áfrýjað fyrr en í vor þegar kosið verður til Alþingis. Landbúnaðarráðherra útilokar að mjólkurframleiðendur hagi sér einsog aðrir seljendur vöru og þjónustu verða að gera á okkar dögum. Landbúnaðarráðherra mærir mjólkurframleiðendur og vegna þess hversu góðir menn ráða þar komi ekki til greina að þeir lúti nútímalögmálum.Enda ganga mjólkurframleiðendur á lagið og forstjóri MS segir í Blaðinu í dag að mjólkuriðnaðurinn sé ekki undir samkeppni búinn. „Við þurfum nokkurra ára undirbúning. Ég hef verið hér í eitt ár og hef meðal annars verið að búa fyrirtækið undir samkeppni. Áður var ég í sjávarútveginum í 20 ár og þekki þess vegna samkeppni vel,” segir Guðbrandur Sigurðsson forstjóri. Hann var að svara athugasemdum Finns Árnasonar forstjóra Haga sem hann viðhafði í Blaðinu í gær.,,Þegar litla mjólkurfyrirtækið Mjólka fór að framleiða fetaost fóru afurðastöðvar að greiða bændum hærra verð fyrir mjólkina og verð á fetaosti lækkaði til neytenda. Það er ljóst hvað samkeppni hefur í för með sér fyrir neytendur,” sagði Finnur. Verðlagning á mjólkurvörum er nú opinber með þátttöku BSRB og ASÍ. ,,Annaðhvort ættu fyrirtækin í mjólkuriðnaðinum að vera undir sömu lögum og reglum og önnur fyrirtæki í landinu eða sameinast í eitt sterkt fyrirtæki og takast þá á við erlenda samkeppni,” leggur hann áherslu á. Samkvæmt breytingum á búvörulögum frá 2004 er mjólkursamlögum heimilt að hafa með sér verðsamráð, skipta með sér markaði og sameinast án afskipta samkeppnisyfirvalda. Forstjóri MS horfir meira fram á við en ráðherrann og segist gera ráð fyrir að forréttindunum ljúki. ,,Það er mat mitt að við eigum eftir að standa frammi fyrir samkeppni við mjög stóra aðila í framtíðinni.”Þegar Samkeppniseftirlitið fann að sérréttindunum var svar ráðherrans hefðbundið, ein eða tvær setningar sem hafa ekki mikið gildi. Hann kaus að segja að Samkeppniseftirlitið hefði brugðið sér í stjórnmál og fannst það bara ekkert fínt, að sett væri út á löggjöf sem hann sjálfur hefur eflaust lagt meira á sig en aðrir til að láta verða að veruleika. Það hefur ekki dregið úr vilja og krafti ráðherrans, þegar hann vildi að mjólkurseljendur lifðu við önnur kjör en aðrir Íslendingar, að forréttindin eru greidd af fólkinu í landinu, ekki af ráðherranum eða ríkisstjórninni og ekki af þeim sem njóta forréttindanna.Vegna fjarlægðar má halda að íslenskur landbúnaður hafi mikið forskot, einkum í mjólkuriðnaði. Nýmjólk og fleiri afurðir eru því marki brennd að ferskleiki skiptir hvað mestu máli og þess vegna er nokkuð víst að ekki stendur til hörð samkeppni í sölu nýmjólkur, frekar í ostum og öðrum þannig vörum. Þess vegna eru hagsmunir seljendanna ekki nærri eins miklir og ef hægt væri að keppa við þá um allar vörur.17. október 2006
Aðeins eru liðnir rúmir þrír mánuðir frá því miklar breytingar voru gerðar á Blaðinu. Útlit þess og innihald var endurskoðað og því nánast gjörbreytt. Fram að þeim tíma hafði Blaðið mælst umtalsvert minna en hin dagblöðin þrjú og margir voru þess fullvissir að útgáfa Blaðsins ætti sér varla framtíð. Nú, fáum vikum eftir breytingarnar sem voru gerðar í byrjun júlí í sumar, er staðan allt önnur. Landslag dagblaða á Íslandi hefur tekið stakkaskiptum. Það sýnir nýjasta könnunin um lestur dagblaða. Ekki er lengur hægt að tala um að eitt dagblað sé minna en önnur.Blaðið hefur sérstöðu frá hinum dagblöðunum tveimur. Það er stefnan að hafa Blaðið alþýðlegt og neytendavænt. Það virðist hafa gengið eftir, allavega er staðreyndin sú að fólk sem ekki las Blaðið áður en því var breytt les það nú alla útgáfudaga. Aukning í lestri Blaðsins er mikil og hún er alls staðar. Hvar sem er á landinu, hjá báðum kynjum og í öllum aldurshópum. Sennilega eru engin dæmi um eins stórt stökk í lestri nokkurs blaðs og hjá Blaðinu frá könnuninni sem gerð var í vor og svo þeirri sem gerð var í september. Mikil og gleðileg vinna fjölda starfsfólks liggur að baki breyttu blaði og það fagnar nú.Eitt af því sem sett var á oddinn við breytingarnar í júlí var að gera Blaðið að kosti fyrir yngri lesendur. Sem dæmi má nefna að í könnun sem gerð var í vor voru lesendur á aldrinum tuttugu til tuttugu og níu ára aðeins um sautján prósent. Nú hefur þeim fjölgað mikið, meira en tvöfaldast og mælist nú rétt innan við fjörutíu prósent. Þessi aukning hlýtur að teljast sérstök, ef ekki einstök.Framundan er mikil vinna við að byggja Blaðið enn frekar upp, auka það að gæðum og lesefni. Þrátt fyrir að Blaðið sé oftast aðgangsharðara en önnur blöð, gangi lengra en þau, á það ekki í útistöðum við neinn og engin klögumál hafa komið upp. Haft er að leiðarljósi að gæta sanngirni og hófsemi án þess að slá af kröfum sem aðgangshörð blaðamennska gerir til upplýsts fréttamiðils. Þessari nálgun hafa lesendur tekið vel og aukið lestur Blaðsins svo eftir er tekið.Blaðið hefur kappkostað að auka umfjöllun um menningu og sérstaklega lesefni fyrir yngri lesendur. Hvort tveggja hefur mælst vel fyrir og niðurstöður síðustu rannsókna sýna að fínar undirtektir eru byggðar á miklum lestri fólks. Vitandi af því eru næstu skref ekki aðeins eitthvað sem þarf að vinna, heldur verk sem tekist verður á við af gleði og vissu. Hefjast verður handa strax og bæta við það sem vel hefur verið gert. Ritstjórn Blaðsins veit hvaða skref á að taka næst og lesendurnir verða þeirra varir strax á næstu vikum. Blaðið mun aukast og eflast. Síðustu rannsóknir eru sem byr í seglin.13. október 2006
Alþýðusambandið, hin svefnsæknu Neytendasamtök, fjölmiðlar, ríkisvaldið og allur almenningur verða að byrja að undirbúa eftirlit með matvælaverði, en breytingar á tollheimtu og skattheimtu ríkisins taka gildi 1. mars. Ekki má bíða stundinni lengur með að hefja undirbúning þess að tryggja að ávinningurinn sem á að koma til almennings með breytingunum skili sér þangað. Uppi er totryggni í garð verslunarmanna og ef þeir vilja verjast henni með sóma eiga þeir að óska þess að vera með í því verðlagseftirliti sem brýnt er að fari af stað strax.Alþýðusambandið hefur staðið sig vel á verðlagsvaktinni síðustu ár. Sá hængur er á að framkvæmdastjóri sambandsins og helsti talsmaður þess er sjálfur í framboði og hann getur ekki gegnt báðum hlutverkum samtímis og fyrir það geldur Alþýðusambandið næstu vikur og næstu mánuði nái framkvæmdastjórinn árangri í prófkjöri. Ekkert hefur komið fram sem bendir til að Alþýðusambandið hyggist bregðast við skertum trúverðugleika. Þetta er alvont þar sem Alþýðusambandið er nauðsynlegur þátttakandi í eftirliti komandi vikna og mánaða.Neytendasamtökin eru annað hvort lífs eða liðin, ef þau eru lífs þá er máttur þeirra lítill og allt annar en var fyrir fáum árum. Það er þörf fyrir öflug samtök neytenda. Talsmaður neytenda er allt annað en frjáls félagsskapur fólks. Ef lítið líf er í Neytendasamtökunum þarf annað hvort að blása lífi í þau eða að neytendur, það er allur almenningur, finni sér annan farveg til að gæta hagsmuna sinna. Þörfin er mikil.Fjölmiðlarnir eru misvel undir það búnir að veita það aðhald sem þarf til að tryggja að upplýsingar um hvernig vöruverð breytist, þegar ríkið slakar á klónum, skili sér til fólks og það geti þá myndað sér skoðanir og tekið afstöðu til þess sem kann að gerast. Hver og einn verður að gera það sem hann getur, það munar svo sem um allt. Ríkisvaldið hlýtur að bera ábyrgð þó það sé ekki fyrsti kostur í vaktskipan almennings. Þar skiptir hver og einn meira máli, það er hvert og eitt okkar. Við, neytendur, verðum að nota það besta sem Alþýðusambandið gerir og Neytendasamtökin og fjölmiðlar til að standa vaktina og gæta þess að ávinningur breytinganna verði okkar, ekki framleiðenda eða seljenda. Það er okkar að kalla eftir að verslunin og framleiðendur taki ekki til sín það sem er ekki þeirra. Það er þeirra og okkar að reka til baka fullyrðingar efasemdafólks um að ekki sé hægt að lækka, eða réttara sagt að leiðrétta matarverð á Íslandi, vegna þess að hér komi vont fólk að, fólk sem tekur til sín það sem því ekki ber. Stöndum vaktina og sjáum til þess að hér verði enn betra að búa eftir 1. mars.12. október 2006
Björn Bjarnason rær lífróður fyrir áframhaldi í pólitík. Staða hans er erfið, jafnvel afleit. Ráðherrann hefur gert stöðu sína erfiða og eflaust þykir mörgum komið nóg af Birni Bjarnasyni.Það eru ekki nema fimm ár síðan Björn var kallaður fram sem borgarstjóraefni en galt afhroð. Hann hefur lengstum verið í skjóli Davíðs Oddssonar, skjóli sem ekki nýtur lengur við.Björn Bjarnason hefur tekið að sér að vera málsvari persónunjósna og varðveislu hins opinbera á gögnum um skoðanir og orð fólks sem ekkert athugavert fannst við. Björn tekur til varna sem málsvari kuldalegs kerfis og honum rennur blóðið til skyldunnar. Honum finnst hann verða að verja minningu látins föður síns, en hann gegndi embætti dómsmálaráðherra á þeim tíma sem njósnir hins opinbera risu hvað hæst. Það er fallegt af Birni að verja minningu föður síns, en um leið bendir margt til að sú vörn kosti Björn mikið í þeirri baráttu sem hann nú á í til að framlengja pólitískt líf sitt.Það er fleira sem vinnur gegn Birni og sem áður er hann örlagavaldurinn. Baugsmenn hafa sent aðfinnslur við orð og gerðir dómsmálaráðherrans til Mannréttindadómstólsins. Augljóst er að ráðherrann hefur ekki leynt hatri sínu á Baugsmönnum og einkum og sér í lagi þeim fjölmiðlum sem þeir eiga hlut í. Öll þau stóru orð sem Björn hefur viðhaft verða jafnvel skoðuð af erlendum dómstóli og hugsanlega mun Mannréttindadómstóllinn finna að gerðum og orðum ráðherrans.Áður hefur Björn þurft að kyngja áfellisdómi, hann var sagður hafa brotið jafnréttislög. Svar Björns á þeim tíma hjálpar honum ekki, en hann sagði ósköp pent að lögin væru barn síns tíma. Birni hefur tekist að draga upp af sér mynd sem fellur ekki öllum í geð. Hann vildi verða borgarstjóri og var hafnað eftirminnilega, hann hefur skrifað og talað af meiri hörku og óbilgirni um þá sem honum ekki líkar en dæmi eru um í langan tíma. Hann hefur tekið að sér að vera holdgervingur njósna og leyniþjónustu, hann hefur brotið gegn jafnréttislögum og allt þetta og fleira mun reynast honum erfitt á næstu vikum og sennilega verða til þess að hann fái harðan dóm flokksfélaga sinna.Sjálfstæðisflokkurinn er í andlitslyftingu. Þeir sem þóttu harðastir og erfiðastir eru að yfirgefa leikvöllinn hver af öðrum. Þeir leita skjóls, ýmist hjá hinu opinbera eða hverfa af velli í einhvern tíma. Davíð fór í Seðlabankann, Jón Steinar í Hæstarétt, Kjartan er farinn en ekki er vitað hvert og eftir situr Björn og freistar þess að fá að halda áfram. Bakland hans er ekki sterkt í helsta valdakjarna flokksins og varla meðal þeirra yngstu. Þess vegna er ekki fjarri lagi að ætla að Birni Bjarnasyni verði hafnað í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins.10. október 2006
Ríkisstjórnin flutti okkur þegnunum góðar fréttir í gær og við treystum á að staðið verði við fyrirheit um breytingar á matarverði. Þau okkar sem munar hvað mest um hversu mikið matur hefur kostað hér á landi sjá fram á allt annan hag en hingað til. Lækkun matarverðs er stórkostleg kjarabót og sennilega hefði ríkisstjórnin ekki getað gert betur í aðdraganda kosninga. Næst verður þjóðin að andmæla vaxtaokrinu af krafti. Árangur hefur náðst í lækkun matarverðs og það eru ekki endalok baráttunnar um að við fáum að lifa við sambærileg kjör og þær þjóðir sem við viljum vera borin saman við.Mikill léttir er að vita að matarverðið verði leiðrétt. Fátt kemur efnalitlu fólki betur en að verð á helstu nauðsynjum sé sanngjarnt. Sú ákvörðun að breytingarnar taki gildi 1. mars á næsta ári, skömmu fyrir kosningar, kveikir grun um að sú dagsetning hafi verið valin einmitt til að kjósendur verði sem glaðastir þegar þeir ganga að kjörborðinu. Það er aukaatriði, aðalatriðið er að matarverðið verður leiðrétt. Það hversu skammt verður til kosninga þegar verðið á að lækka kemur nánast í veg fyrir að ríkisstjórnin gangi á bak orða sinna.Hliðarverkanir verða eflaust miklar af leiðréttu matarverði, vísitalan mun lækka og ef annað gengur vel þá hefur það áhrif á lánin okkar. Ávinningur almennings verður mikill. Forsætisráðherra sagði fyrir ekki svo löngu að ekki væri unnt að lækka álögur á matvæli þar sem kaupmenn myndu hirða allan ávinninginn. Orðum hans var mótmælt víða og hann hefur greinilega séð að sér, er hættur að gefa sér illan hug fólks sem hefur ekki til þess unnið að um það sé talað einsog ráðherrann gerði. Ómögulegt er að ætla nokkrum það að ekki sé unnt að leiðrétta matarverð vegna þess að lækkunin næði ekki til almennings sökum græðgi fárra. Kannski er ástæðulaust að staldra við fallin orð ráðherrans, heldur horfa til betri tíma, en neytendur mega samt ekki sofna á verðinum. Þeir eru besta eftirlitið með því að boðaðar aðgerðir skili sér til okkar að fullu.Næsta stóra verkefni eru vextirnir. Heyrði til talsmanns KB banka sem skýrði vaxtamun íslenskra viðskiptavina bankans og sænskra með þeim hætti að svona sé þetta bara og verði. Stýrivextir hér á landi eru himinháir, íslenska krónan er örmynt og fleira leggst á eitt. Fjármagn hér dýrara en annars staðar og einstaka bankar segjast ekkert geta gert til að breyta því. Vegna þess hversu íslenska krónan er óstöðug er ekki þorandi fyrir venjulega Íslendinga að taka lán í erlendum gjaldmiðlum. Við þetta búum við og þeir sem mestu ráða segja ekkert hægt að gera til að lækka fjármagnskostnað okkar Íslendinga.Forsætisráðherra sagði fyrir ekki svo löngu að ekki væri unnt að lækka matarskattinn. Hann hefur verið lækkaður og þó sagt sé nú að vaxtamunurinn hjá okkur og öðrum þjóðum sé óbrúanlegur megum við ekki gefast upp. Það er okkar að breyta honum.5. október 2006
Kosningar eru framundan og stjórnmálamenn hafa byrjað undirbúninginn. Forsíður Morgunblaðsins og Fréttablaðsins í gær endurspegluðu þennan raunveruleika. Morgunblaðið sagði stjórnvöld hætt við frestun framkvæmda og Fréttablaðið að matarverð verði lækkað. Þetta hljómar vel, en förum að ráðum landbúnaðarráðherrans og segjum; obbobobb, hinkrum aðeins við. Er ekki einsog þær framkvæmdir sem lofað er að ráðast í hafi áður verið á dagskrá og er ekki rétt munað að þær hafi áður verið settar í bið? Jú, mikil ósköp.Stjórnarflokkarnir hafa völdin og þeir geta lofað einu og öðru þar sem valdið er þeirra. Þeir geta meira að segja lofað aftur því sama og þeir hafa áður gert, einungis sagst ætla að taka til baka það sem þeir áður sögðust ekki ætla að efna af eldri loforðum. Við þetta er erfitt fyrir stjórnandstöðuna að keppa. Það sem hún hefur helst lagt fram er að stefnt skuli að því að allir verði vinir og gangi samstíga til þings og komandi kosningavetrar. Þeir sem mestan áhuga hafa á stjórnmálum segjast heyra að hugur fylgi ekki máli og þvermóðska, pirringur og ósætti hafi þegar tekið yfir fínustu orð um vináttuna.Flestir fjölmiðlar hafa borið að okkur fullfermi af stórum orðum og miklum væntingum stjórnvalda. Þannig verður það á næstu mánuðum og fréttir af þingstörfum í vetur verða þessu marki brenndar. Fjöldi þingmanna tekur þátt í prófkjörum þar sem þeir freista þess að framlengja starf sitt á þingi og þeir þingmenn munu flestir nota sér þau tækifæri sem gefast til að koma sér á framfæri. Vitandi að hægt er að lofa nánast hverju sem er munu þingmennirnir ekki hika við að segja mikið. Hver man til að mynda loforð flokkanna í byggðakosningunum í vor? Fáir.Í trausti þess að kjósendur leggi ekki orð stjórnmálamanna á minnið munu frambjóðendurnir hvergi hika við að segja mikið og lofa miklu. Dæmi um hvernig þetta gengur fyrir sig eru orð forsætisráðherra um að hætt hafi verið við að hætta við áður boðaðar framkvæmdir. Vonandi er að nú verði af endurbótum á vegum, sérstaklega í nágrenni Reykjavíkur þar sem álagið er gríðarlegt, slysin mörg og sá langi tími sem það tekur að ferðast stuttar vegalengdir hlýtur að vera þjóðfélaginu dýr. Sporin hræða og þess vegna ber ekki að fagna strax og ótímabært er að halda að við stóru orðin verði staðið nú, ekkert frekar en síðast og jafnvel þar áður. Varðandi vilyrði um lækkun matarverðs þá vekur það fögnuð. Stjórnarflokkarnir geta ekki beðið með framkvæmdir á því fram yfir kosningar. Þeir eiga þess ekki kost, þjóðin sættir sig ekki við óbreytta stöðu. Það þarf ekki að senda þær fyrirætlanir í umhverfismat, það þarf ekki að hanna þær af verkfræðingum, það þarf ekki að kaupa upp lönd og það þarf ekki að bjóða út framkvæmdirnar. Til að lækka matarverð þarf helst tvennt að koma til, vilji og kjarkur.4. október 2006
Sólveig Pétursdóttir, forseti Alþingis, sagði í ljósvakaviðtali að mál eiginmanns hennar, Kristins Björnssonar, hefði haft áhrif á að hún hyggst ekki sækjast eftir endurkjöri til Alþingis. Kristinn var einn helsti gerandinn í olíusvikamálinu. Annað sem Sólveig sagði er merkilegt og verður að ná eyrum lögregluyfirvalda og ákæruvalds, en það er sú staðreynd að olíusvikamálið hefur ekki fengið eiginlega afgreiðslu og á meðan verða sakborningar, fjölskyldur þeirra og aðrir sem málið snertir að sæta því að hafa lok málsins yfir sér, án þess að vita hvenær og hvernig málinu lýkur, það er hvort forráðamenn olíufélaganna frá svikatímanum verði sóttir til saka og þá hvernig og hvaða sakir verða hafðar uppi í hugsanlegum refsimálum. Þetta er ekki þolandi, allra vegna. Vegna sakborninganna, vegna fjölskyldna þeirra og okkar hinna vegna, okkar sem erum sannfærð um að illa hafi verið farið með okkur, að á okkur hafi verið brotið, og við viljum að þeir sem bera sakir fái makleg málagjöld.Það er ekki verjandi að hafa mál óútkljáð í áraraðir, síst af öllu mál þar sem fyrir liggur að blekkingum og svikum var beitt til að hafa fé af öllum almenningi í landinu. Þess vegna á allur almenningur óuppgert við það fólk sem fremst fór í þessu mikla svikamáli. Almenningur er ekki dómsvald og getur þess vegna ekki dæmt þá sem sekir eru. Það er hlutverk dómstóla, en þeir geta heldur ekkert gert fyrr en lögregla og ákæruvaldið hafa lokið sínum störfum. Þar stendur hnífurinn í kúnni. Málið hefur verið alltof lengi í rannsókn og það bitnar á svo mörgum. Ef málalok væru fengin væri andrúmið allt annað, þátttakendur ýmist dæmdir eða sýknaðir og málið tekið frá dómstóli götunnar. Meðan það er þar bitnar það sem fyrr segir á þeim sem ekkert geta gert. Meðal annars á Sólveigu Pétursdóttur sem nánast segir að hún eigi ekki frekari framtíð í stjórnmálum vegna málsins. Það er eina dæmið sem við þekkjum af hliðaráhrifunum, en auðvitað eru þau miklu fleiri.Þegar afbrot er framið er öruggt að fórnarlömb þess verða mörg, þau sem eru svikin eða meidd og aðstandendur glæpamanna verða oftar en ekki þolendur. Svo virðist sem afbrotamenn ýmist geri sér ekki grein fyrir óhamingjunni sem þeir kalla yfir sína nánustu eða að þeim sé bara alveg sama.Enn er bið á að olíusvikamálið verði til lykta leitt. Meðan til þess skipuð yfirvöld ná ekki að ljúka málinu þurfa þolendur þess að búa við óvissu og dómhörku borgaranna. Það er því okkur öllum nauðsynlegt að málinu ljúki og þeir sem sannarlega brutu af sér fái sína dóma og ljúki refsingum og þeir sem eru saklausir verði sýknir saka eða þeim sleppt án eftirmála. Þá mun þjáningum margra linna og þjóðin hættir vonandi að dæma þá sem brutu af sér, og ekki síður ástvini þeirra.3. október 2006
Eitt ár er síðan Fréttablaðið hóf að birta fréttir, sem að mestu voru byggðar á tölvupóstum sem höfðu gengið milli fólks sem kom að aðdraganda Baugsmálsins, og þær fréttir höfðu veruleg áhrif á samfélagið. Í þeim fréttum kom fram að fólk sem ekki var beinn þátttakandi í málinu eða hafði beinna eða sérstakra hagsmuna að gæta hafði setið á fundum og undirbúið kæru til lögreglu. Það er rétt um eitt ár síðan þetta mál skók samfélagið. Flestum er enn í minni allt það sem fylgdi á eftir, svo sem lögbann sýslumanns á gögn blaðamanna, málarekstur Jónínu Benediktsdóttur gegn Fréttablaðinu og ótvíræður sigur vandaðrar blaðamennsku á tveimur dómstigum. Reyndar er ekki að sjá að Fréttablaðið muni þessi tímamót, allavega er þeirra ekki getið í blaðinu.Fjölmiðlum er mikils virði að geta unnið í friði fyrir ofbeldi hins opinbera, sama hver fær valdið í lið með sér, og þess vegna er tölvupóstsmálið og eftirmál þess mikilsvert í sögu nútímafjölmiðlunar. Lögbanni sýslumannsins var hafnað á tveimur dómstigum. Þó Fréttablaðið kjósi að láta sig þessi tímamót engu skipta er ekki sjálfgefið að aðrir geri það. Oft hefur verið sótt að fjölmiðlum og þeim sem þar starfa. Í þessu máli var það gert og upp risu allskyns málsverjendur þeirra sem við sögu komu. Það gáfu sig líka fram málsverjendur sem sögðu ekkert að því að helstu trúnaðarmenn þáverandi forsætisráðherra hafi átt fundi um Baugsmálið nokkru áður en það var kært til lögreglu og það risu upp verjendur sem fannst ekkert merkilegt þótt þáverandi forsætisráðherra hafi verið nefndur sérstaklega og ekki heldur þó núverandi forsætisráðherra og þáverandi fjármálaráðherra hafi einnig komið til tals hjá þeim sem mest og best unnu að því að gera Baugsmálið að opinberu refsimáli.Þrátt fyrir að vönduð og góð blaðamennska hafi farið með sigur af hólmi fyrir dómstólum eimir enn eftir af hinni sérstöku vörn þeirra sem stýrðu aðdraganda kærumálsins, að í tölvupóstsmálunum hafi ekkert sérstakt komið fram. Það er rangt að halda því fram. Einkum og sér í lagi þegar skoðað er hvaða útreið þetta sérstaka mál, það er Baugsmálið sjálft, hefur fengið hjá dómstólum. Málið hefur nánast verið berstrípað fyrir dómstólum og tölvupóstsmálið reyndist þegar upp er staðið vera minnisvarði um getu, kjark og festu fjölmiðils til að halda áfram með gott fréttamál, þrátt fyrir ótrúlegan andbyr og ónot.Í fyllingu tímans mun Baugsmálið verða rannsakað með öðrum hætti en gert hefur verið, það verður gert af opinberum yfirvöldum eða öðrum, og þá mun skýrast betur hvernig var staðið að kærunni sem varð að þessu stóra og sérstaka máli, þá mun skýrast hver aðdragandi Baugsmálsins var og þá munu fleiri staðreyndir um undirbúning málsins verða staðfestar og þær munu hafa áhrif. Þá verður gott að hafa fjölmiðla sem hafa kjark.
RSS
halldorbaldursson
belle
tulugaq
730
hlynurh
salvor
sms
jonasantonsson
kiddip
vefritid
dofri
bodvar
dabbi
gattin
siggith
finnurtg
poppoli
hrannarb
sasudurnesjum
ingo
snorrason
feministi
kolgrimur
ithrottir
gudjonbergmann
killerjoe
tidarandinn
bleikaeldingin
fletcher
